Trok in 1919 naar Antwerpen en leerde daar de schilderkunst kennen via bezoeken aan musea en tentoonstellingen. In 1920 verbleef hij in Oudergem en ontmoette in het Zoniënwoud voor het eerst landschapschilders. Hij verhuisde in 1927 naar Neerpelt waar hij een horlogemakerij overnam. Via vrienden kwam hij in contact met Charles Wellens die hem een eerste opleiding gaf. In Hasselt ontmoette hij Damien en Anne Rutten. Hij schilderde ook samen met zijn vriend en dorpsgenoot Jac Douven. Ceysens was bevriend met Broeder Max en had heel veel Limburgse kustenaars in zijn vriendenkring.

Plannen voor het oprichten van een lokale kunstkring ontstonden in 1930 toen Ceysens, Jac Douven, kapelaan Claes en oud burgemeester van Neerpelt Jan Geelen, terugkeerden van een Maclot tentoonstelling te Antwerpen. Zo ontstond kunstkring Heikracht. Ceysens was ook lid van kunstkring Heecrabbers (Hasselt) en Klimop (Sint-Niklaas).

Ceysens beoefende veel takken van de beeldende kunsten : olieverf, etsen, pastel, tekeningen, houtsneden enz. Typische onderwerpen waren Kempische landschappen en interieurs, stillevens met o.a. bloemen, figuren, enz. Hij was tevens juwelier en uurwerkmaker, ontwierp en schilderde decors en praalwagens.

Hij was ook heemkundige : zo stelde hij een album samen met etsen van oude Neerpeltse straten, woningen en monumenten. Hij maakte ook een biografie : "25 jaar Eksel".

De kunstkring Heikracht organiseerde verschillende tentoonstellingen met werken van Ceysens o.a. in 1937, '47 (zaal van het College te Neerpelt), '48, '50 (zaal Sweet-Home te Neerpelt) en '51 (Stadhuis van Diest). Ceysens hield niet van persoonlijke tentoonstellingen : doeken waren bij hem te koop.

Behaalde in 1960 een vermelding tijdens de 1° Noord-Limburgse Industrieprijs in de reeks "Leden van Kunstkring Heikracht" met het werk "In het industriepark". Tijdens de tentoonstelling "75 jaar Koninklijke Kunstkring Heikracht" in 2004 te Neerpelt werden er twee werken van hem getoond.

<< Vorige | Top | Volgende >>