Broeder Max (Victor van Meerbeeck) ontving de kloosternaam Maximinus op 19 jarige leeftijd (1922) bij zijn inkleding in de congregatie van de Broeders van Liefde te Gent.

Werd in 1928 leraar tekenen en handenarbeid aan de Normaalschool te Zwijnaarde.

Volgde vanaf 1929 tekenlessen aan het Hoger Instituut Sint-Lucas in Gent waar hij in 1935 afstudeerde.

Kwam in de leer bij Gust De Smet (1935) en had tevens veel bewondering voor Jacob Smits (Mol). In 1941 werd zijn eerste persoonlijke tentoonstelling georganiseerd te Gent in het kunstsalon "Ars"..

Tijdens de periode eind jaren '30 begin jaren '40 illustreerde Broeder Max werken van o.a. Gerard Walschap, Ernest Claes en ontwierp affiches o.a. voor de KAJ.

In 1943 verbleef hij enkele dagen in Lummen en bewonderde er de prachtige landschappen.

Hij kreeg in 1948 van de Paters Capucijnen te Boom, de opdracht een kruisweg te schilderen voor de Capucijnenkerk. Nadien maakte hij nog kruiswegen voor de kloosterkapel teTessenderlo, het noviciaat van Maria-Aalter, de kapel van de Broeders van Hasselt (1954), het Convent te St-Truiden (1955), klooster van Leopoldsburg (1956), St-Lutgart baseliek te Tongeren (1957), kloosterkapel van Turnhout (1958), St-Laurenskerk te Zelzate (1960), Abdij van Postel (1962) en de broederskapel te Merksem (1964).

Kwam in augustus 1949 in Tessenderlo naar het Technisch Heilig Hart instituut om er in deze "vakschool" Frans en kunstgeschiedenis te geven. Hij had een atelier "Hooikot" in de kloosterboerderij.

De periode 1953-1960 werd gekenmerkt door een verminderde productiviteit : hij hield in deze periode slechts een 4-tal tentoonstellingen. Hij was vooral bezig met andere zaken zoals de realisatie van een film "Helpende handen" (1957), over het 150 jarig bestaan van de Broeders van Liefde en verder ook de dorpsmonografie "Tessenderlo Vroeger en Nu" (1960).

Nam deel aan diverse tentoonstellingen in de periode 1961-73 : Antwerpen, Oostende, Turnhout, Herentals, Hasselt, Lichtaart, Beringen, Leuven, Aalter, Tessenderlo, Kortrijk, Diest, Veurne, Duffel enz.

Vanaf 1962-63 stopte hij na een inzinking zijn onderwijsloopbaan en legde zich volledig toe op de schilderkunst.

Hij schilderde o.a. portretten , stillevens, landschappen en religieuze taferelen (Kruiswegen, Kristusfiguren en iconen). Hij tekende zijn werken met "br maximinus" en vanaf 1955 "br max".

In 1964 maakte hij een reis naar Italië en bezocht Milaan, Rome, Florence, Venetie enz.

Hij maakte het ontwerp voor het glasraam "Betanië" dat in 1967 in het bejaarden tehuis "Heuvelheem" te Tessenderlo door Ri Coëme werd uitgevoerd.

Verder ontwierp hij de vlag van de Koninklijke Sint Martinusharmonie van Tessenderlo.

Zocht zijn inspiratie in de natuur en het evangelie.

Was lid van de kunstkring Heikracht te Neerpelt (samen met o.a. Jos Geboers, Rik Hamblok, Ludo Laagland) en de Looise Kunstkring Heidebloem, later in 1970 omgedoopt in "Kunstkring Tessenderlo"

Eind 68, begin 69 werd een "Retrospectieve Broeder Max" gerorganiseerd in het Provinciaal Begijnhof te Hasselt en dit naar aanleiding van zijn 65ste verjaardag.

In 1972 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Leopold II.

Enkele maanden na zijn dood volgde in het Provinciaal Begijnhof te Hasselt (1973) een Hulde tentoonstelling. Hier waren tevens werken te zien van Paul Noldus. Verder was er ook nog in '76 een retrospectieve te Mol.

Nam deel aan de tentoonstelling "Aspecten van de religieuze beleving in de Vlaamse Kunst 1900-1975", in het Provinciaal Begijnhof te Hasselt (7-31 augustus 1975)

Werken van hem waren in 1979 te zien op de tentoonstelling "7 X Limburg" in het museum voor Moderne Religieuze Kunst te Oostende naast werk van Camerlinckx, Coëme en Humberto Wouters e.a..

In 1983, 10 jaar na zijn dood werd in Tessenderlo een grote Max herdenking georganiseerd.

Om de figuur van Broeder Max bij de mensen levendig te houden werd te Tessenderlo in 1993 de vzw "Broeder Max Stichting" opgericht. Zij kennen ook vanaf 1995 de 3-jaarlijkse Broeder Max Prijs toe. Verder houden ze ook jaarlijks een kunst-schatdag.

Naar aanleiding van de 100ste verjaardag van de geboorte van Broeder Max, organiseerde de stichting in 2004 de tentoonstelling "Broeder Max Maximaal" in de St. Martinuskerk te Tessenderlo.

In een referendum van mei 2006, georganiseerd door het ACW Tessenderlo namen een 600-tal inwoners deel en ze verkozen Broeder Max als grootste Looienaar.

"Herinneringen aan Broeder Max", tekst van Julien Hermans verschenen in de "Eeuwentemmer", tijdschrift van LAD (Loois Archief- en documentatiecentrum), jaargang 2 nr 3, oktober 2003. Klik hier om de PDF-file te downloaden (260KB)

Wie de schilder Broeder Max nog eens wil horen praten, kan een opgenomen interview beluisteren op www.lad-tessenderlo.be.

<< Vorige | Top | Volgende >>