| Schruers Jos (Jozef)
(Geboren te Hasselt op 24-06-1929) |
Jos Schruers was het eerste kind van het echtpaar Jan Schruers-Jacobs. Thuis hadden ze een verf- en behangwinkel en vader Jan voerde schilder- en decoratiewerk uit. Na de oorlog zou Jos de werkgezel van zijn vader worden.
De familie Schruers onderhield vriendschapsbanden met de Hasseltse kunstschilder Lucien Nolens. Zo behoorden vader Jan en zijn broer Fernand tot de eerste leerlingen van Nolens aan de Stedelijke teken- en schildersschool. Jan volgde 's zondags imitatie schilderen van hout en marmer terwijl zijn broer Fernand bloemen en stillevens schilderde.
De jonge Jos Schruers kreeg tekenles van zijn nonkel Fernand en volgde een opleiding hout- en marmerschilderen bij Lucien Nolens. Hij leerde schilderen met olieverf en ook de aquareltechniek. Onder invloed van Nolens schilderde Jos Schruers in het begin boeren en dokwerkers maar ontwikkelde nadien een eigen stijl. Hij bleef wel steeds de figuratieve kunst trouw.
Naar jaarlijkse gewoonte organiseerde de Stedelijke Academie van Hasselt in 1953 een tentoonstelling met werken van de leerlingen. Onder hen ook de jeugdige Jos Schruers. In 1954 stelde hij werken tentoon samen met o.a. Robert Vandereycken op een tentoonstelling in de Stadsfeestzaal te Hasselt. Hier waren ook religieuze werken van Schreurs te zien. Eind 1955 stelde hij vooral aquarellen voor in galerij Artes te Hasselt, zijn eerste individuele tentoonstelling. Naast het onderwerp dieren zocht hij inspiratie in o.a. het circusleven, karnaval, vreemdelingen, muziek en kermis. In het Provinciaal Begijnhof te Hasselt werd eind '56 een tentoonstelling geopend met werken van 6 jonge Limburgse kunstenaars o.a. Raoul Chanet, Robert Vandereycken en Jos Schruers. Een tentoonstelling, volgens Ludo Laagland in 't Volk, "zeer verdienstelijk en de moeite waard om te bezoeken" was deze in galerij Artes te Hasselt in 1957. Naast aquarellen toonde Schruers ook olieverfschilderijen. Volgens Schruers was hij in 1960 de eerste die op een tentoonstelling in galerij Artes enkel aquarellen toonde met dieren en figuurcomposities, in een niet-academische stijl. Zelf schreef hij ook dat vanaf toen hij een erkende waarde werd in de Limburgse artiestenkringen.
Hij werd ook lid van kunstkring Pro Arte. Antwerpen maakte kennis met hem in 1962. Hij toonde in zaal Aghte landschappen, dieren en figurencomposities. Dat Schruers vooral een aquarellist is bleek dat jaar ook tijdens een tentoonstelling te Maaseik in galerij "Nootstal" en in galerij "Albert" te Hasselt enkele jaren later. Zijn liefde voor dieren en dan vooral paarden bleek tijdens een tentoonstelling in galerij "Antiqua" te Genk in 1968. In de jaren '70 volgden nog tentoonstellingen in galerij "Albert" (76), Cultureel Centrum Heusden Zolder (77), Sint-Truiden (78) en Lommel (79).
In 1980 stelde de "Paardenschilder" Schruers tentoon in galerij "De Drie Berken" te Wechelderzande. Thema's hier waren paarden, akkers en hoeven. Dit was ook dat jaar het geval te Achel. Er volgden nog tentoonstellingen te Sint-Truiden (81) en Mol (82). Op deze laatste in galerij "Klimop" toonde hij aquarellen geinspireerd door het evangelie. De bijbel was naast het paard ook het thema in galerij "Albert" eind '82 en galerij "De Drie Berken" te Wechelderzande (1983).
Tijdens de jaren 80-90 profileert Schruers zich vooral als schilder en tekenaar van historische en letterkundige onderwerpen.