Emiel (Emile) Houben behaalde het diploma licentiaat in de Germaanse Filologie en in het Notariaat. Hij was achtereenvolgens leraar aan het Atheneum te Maaseik (1945-1951) en te Genk (1951-1977). Hij is gehuwd met Jeanne Indesteege en kreeg 4 kinderen.

Hij genoot geen artistieke opleiding en schilderde uit zuiver genoegen.
Samen met Jules Houben en Victor Kerkhofs besliste hij in Genk een kunstkring op te richten. Na bekende kunstschilders als Mathieu Neyens, Etienne Fabry, Mathieu Vanderfeesten en Jan Habex te hebben aangetrokken, stichtte dit zevental in 1952 de “ Genker Kunstkring Streven “. Er werden teken-en schildercursussen gegeven op de zolder van het Technisch Instituut Sint-Lodewijk, eerst op zondagvoormiddag, later op vrijdagavond en woensdagavond. Emiel Houben werd voorzitter van de Kunstkring en bleef dit tot 1956, het jaar dat de kring ophield te bestaan. Emiel Houben stopte met schilderen.
Na lange onderhandelingen met het Gemeentebestuur en inspecteur T. Van Looij, werd in 1956 gestart met de oprichting van” De Gemeentelijke School voor Tekenen en Sierkunsten (SAPK) “. Deze school was de oorsprong van de huidige “Stedelijke Academie voor Plastische Kunsten” te Genk en van het voormalige “ Stedelijk Hoger Instituut voor Visuele Kommunikatie en Vormgeving”, dat op zijn beurt evolueerde naar het “Departement Media & Design Academie” van de Katholieke Hogeschool Limburg en naar de “Kunstschool Genk”.

Veel later, op pensioen, hervond Emiel Houben zijn artistiek streven en legde zich toe op kleinschalig houtsnijwerk.
In 1979 werd de “Kunstkring Streven “ heropgericht in de schoot van de Stedelijke Academie voor Plastische Kunsten en werd Emiel Houben erevoorzitter.

<< Vorige | Top | Volgende >>