Emile Van Doren studeerde van 1880 tot 1892 aan de Koninklijke Academie van Brussel. Eerst volgde hij gedurende drie jaar avondles tekenen, nadien de secundaire afdeling en vanaf 1886 de hogere cursussen bij o.a. Joseph Quinaux en vooral Jean-Francois Portaels.

Tijdens een studiereis naar Zeeland ontmoette hij daar de Dendermondse kunstschilder Franz Courtens die zich in 1878 in Philippine vestigde.

Hij verbleef vanaf 1891 in Genk, maar had er omwille van zijn Franstaligheid weinig contacten met de lokale bevolking. Hij onderging de invloed van Coosemans, die regelmatig in Genk en omstreken kwam schilderen.

Hij huwde er op 22-02-1898 met Cidonie Raikem die in de Statiestraat een herberg uitbaatte en samen bouwden ze de herberg uit tot het gekende "Hotel des Artistes". Naast een atelier hield hij er ook een doorlopende tentoonstelling. Onder de regelmatige gasten vermelden we Armand Maclot en Willy Minders. Het hotel is gesloopt en maakte plaats voor een appartementsblok.

In 1913 verkocht hij zijn hotel en bouwde  een villa te Genk aan de Verloren Kostweg met zicht op de Molenvijvers. Hij noemde zijn villa " Le Coin Perdu". Van Doren stierf in 1949, op 84 jarige leeftijd, enkele maanden na het overlijden van zijn vrouw.
Na de dood van dochter Stéphanie in 1956 werd de villa aan de stad Genk geschonken. Vanaf 1976 is de villa ingericht als museum.

Van Doren was lid van verschillende kunstkringen. Zo was hij vanaf 1890 lid van de "Cercle Artistique et Litteraire de  Bruxelles". In 1893 behoorde hij bij de stichters van de "Société Royale des Beaux-Arts"te Brussel. In 1906 werd hij lid van de "Cercle des Beaux-Arts de Liège". Verder was hij ook aangesloten bij de Hasseltse kunstkringen "De Heecrabbers" en "Pro Arte"

Bij de voornaamste tentoonstellingen vermelden we zijn deelname in 1890 aan de triennale te Brussel. Afwisselend vond deze tentoonstelling plaats in Brussel, Antwerpen en Gent.

Behaalde op de wereldtentoonstelling te Brussel in 1897 een zilveren medaille, met het doek "Les Roseaux-Het riet" door de regering aangekocht. Dit werk was ook in 1906 te zien op het 39ste Salon in het Casino van Gent.

Op het Vierjaarlijks Salon te Antwerpen in 1898 was het werk "Regenachtige avond in de Kempen- Soir de pluie en Campine" te zien. Op de Driejaarlijkse tentoonstelling der Schoone Kunsten te Brussel in 1903, waren 2 werken van hem te bewonderen: "De Berkenpoel" en "de Vallei van Genck". Tijdens de volgende uitgave in 1906, toonde hij: "Matinée d’avril" en "Soleil voilé". Een jaar later in 1907 was het werk "Chemin Montant" te zien op de "Exposition général des Beaux-Arts" te Brussel.

In 1908 nam hij deel aan "Le Salon du Printemps" met het werk "Lueurs Crépusculaires". Ook in de volgende jaren stelde hij tentoon op dit salon.

In 1909 nam hij deel aan het 40ste Salon in Casino van Gent met 2 werken "Lever la lune" en "Dunes".

Samen met andere leden van de "Heecrabbers" nam hij deel aan de jaarlijkse tentoonstelling te Hasselt, o.a. in 1932 en 1933 in "les Salons de la Société Littéraire" op de Grote Markt.

In 1947 organiseerde Pro Arte een retrospectieve te Hasselt.

De Federatie voor Beeldende Kunsten in samenwerking met de Provincie Limburg organiseerde in 1954 de tentoonstelling "Het landschap in de Limburgse kunst" in het Begijnhof van Hasselt. Twee werken "Onweersnacht"en "Moeras in de Kempen" waren er te bewonderen.

Werken van Maclot en Van Doren waren in 1960 te zien in het Begijnhof te Hasselt op een tentoonstelling georganiseerd door de Provincie Limburg.

Het gemeentebestuur van Genk gaf in 1982 het kunstboek "Emile Van Doren, Maclot en Minders" uit. Dit ging tevens gepaard met een grote overzichtstentoonstelling in het Genkse gemeentehuis.

<< Vorige | Top | Volgende >>