Maurice Smeets begon op vrij jonge leeftijd, amper 12 jaar oud, met schilderen. Naast zijn dagtaak als verver in de steenkoolmijnen van Zolder, maakte hij van schilderen zijn hobby. Hij volgde een opleiding aan de Kunstacademie op het Kasteel Meylandt te Heusden-Zolder.

Typische onderwerpen in zijn werken zijn: winterlandschappen, berken, vennen, bloemen, interieurs, heide, hoevetjes, enz. Ooit verscheen er een artikel in de krant, van de kunstcriticus René Veestraeten, waarin hij Maurice Smeets als volgt beoordeelde:

"Sinds jaar en dag bezoek ik, in het begin van de vakantie, ook het domein van Kelchterhoef. Steeds weer zie ik in de abdijhoeve het gave landschaps- en interieurschilderen van Maurice Smeets uit Lillo. Ik ken de man van haar of pluimen, maar zijn eenvoudig werk spreekt me aan. Zonder te overdrijven, hij vrolijkt een verleden en een heden op. Eigenlijk zou je hem kunnen rangschikken tussen die losgeaarde luchtimpressionisten, die jarenlang aan het landschapsschilderen hun wil en wet wisten op te dringen: een aantrekkelijk plekje, onder een bekoorlijke verlichting, een soort aftands spiegelbeeld van wat eens was. Stuksjes gemoedsstemming, als je wil, maar dan - zoals André De Ridder ooit schreef - met een synthese van het landschap," het karakteristieke , het essentiële, het blijvende, het zich alle jaren, tot het einde der eeuwen herhalende. Niet het bijkomstige, het toevallige, het anecdotische, het schilderachtige op zich " Ruimte, sneeuw, bomen, kortom zijn Kempen. Welgevallig, zelfs in een natuur die doods en schraal blijft, ontbladerd en verhakkeld. Met schamele hoevetjes tegen de aarde gedrukt. En , als de zon toch doorpriemt, bleek en waterachtig, of als de lente dat tere groen schiet onder een nog natte, verwelkte hemel, schildert Maurice Smeets traditioneel verder. Knap vind ik."

Werken van hem waren te zien op verschillende tentoonstellingen, vooral in het Limburgse: Zolder, Hasselt, Oostham, Houthalen, Helchteren, enz.

<< Vorige | Top | Volgende >>