Reeds op jeugdige leeftijd had hij interesse voor muziek, tekenen en schilderkunst. Hij bleef hoofdzakelijk een autodidact. Tijdens zijn verblijf als onderwijzer te Alken (1912-1914) kwam hij in contact met de schilder-jezuïet Lode Taeymans. Deze nam hem mee schilderen in de natuur. Zijn vroegere werken zijn dan ook natuurgetrouw en impressionistisch.

Het 4-jarig verblijf aan het front lieten sporen na op zijn karakter en zijn werk. Het gaf wel gelegenheid tot ontmoetingen met enkele kunstenaars, o.a. J. English, S. De Vriendt e.a. Via deze kunstenaars maakte hij kennis met het Vlaamse Expressionisme.

In 1919 werd hij tot leraar benoemd aan de Rijksmiddelbare Jongensschool te Sint-Truiden. Tijdens de tekenlessen aan de middelbare afdeling ontdekte hij daar het talent van de latere schilder-glazenier Ri Coëme.

In de periode tussen beide oorlogen schildert hij vooral haspengouwse landschappen, krachtige composities waarin donkere kleuren domineren. Tijdens de tweede wereldoorlog, van zijn huis en atelier beroofd door de bezetter, bleef het schilderen beperkt. Na 1944 zien we van hem een veel kleuriger palet en een grotere variatie van onderwerpen : bloemen, zeezichten, mijntorens, religieuze onderwerpen, ...

Op het einde van zijn leven werkte hij aan een Kruisweg. Dit werk is echter niet voltooid. Begin 1952 overleed Lemmens onverwacht en vrij jong in zijn atelier te Sint-Truiden aan een hartaanval.

Lambert Lemmens hield verscheidene solo-tentoonstellingen, o.m. te Sint-Truiden, Hasselt en Antwerpen en nam deel aan gezamelijke tentoonstellingen te Sint-Truiden, Hasselt, Diest, Luik en Parijs. Werken van Lemmens waren o.m. ook te zien op de tentoonstelling "Het Landschap in de Limburgse Kunst" (Hasselt, 1954).

Enkele posthume tentoonstellingen dienen vermeld : retrospectieven te Sint-Truiden (1953 en 1993) en te Hasselt (Museum Stellingwerff-Waerdenhof, nu het Stadsmus, 1996), alsook een gezamelijke retrospectieve tezamen met Ri Coëme & Jos Tysmans te Sint-Truiden (1983).

Naar aanleiding van de 100ste verjaardag van zijn geboorte werd een monografie uitgegeven op tekst van Guido Van Hoof.

Het werk van Lemmens breekt met de traditionele schilderkunst van het ogenblik en introduceert het expressionisme in Limburg. Hij heeft een persoonlijke stijl met vaak een sociale of religieuze bewogenheid. Hij krijgt lovende kritieken in dagbladen en tijdschriften. Ook in Parijs ging zijn werk niet onopgemerkt voorbij.

<< Vorige | Top | Volgende >>